Kuzum, ilk göz ağrım tüylü oğlumu kaybedeli neredeyse 1 yıl olacak.
Bu süre içinde "köpek alalım" diye inim inim inledim.
Derviş ısrarla "almam" dedi, ben ısrarla yalvardım.
Psikolojik baskıya "bana çok iyi gelecek, onun tüylerini okşadım mı iyileşeceğim"e kadar vardırdım. Derviş ise emekli olunca taşınacağımız müstakil evde alma taraftarıydı.
Animal Planet'te too cute isimli köpek yavruları programlarını ağzımızın suyu aka aka seyrettik durduk.
Temizliğe gelen Esma'mız bizim durumumuzu bildiğinden, kızının arkadaşı küçük bir yavru alınca ondan rica etmiş. Yavruyu bize sevelim diye getirdiler.
Kendisi 1 aylık bir Dogo Arjantin dişisi.
Neden bu kadar ufak annesinden ayırmışlar bilmiyorum. Bir tanıdığının köpeği yavrulamış ve anne emzirmemiş sanırım. Parayla da pet shoptan alınma değil.
Neyse, bize geldiği saniye evde bayram havası esti. Bütün gün kucakta sevildi, saatle severek kimseye haksızlık edilmesin diye zaman çizelgesi yapıldı. Tabii çok ufak olduğundan tuvaletini tutamıyordu, o gün belki 15 kez bahçeye tuvalet için indirdik. Süt ve bebe bisküvisi verdik.
İdoş başta yavru çok hareketli olduğundan elinde tutamadı, sonra dişleri kaşınan yavru habire el ve ayaklarımızı ısırdığından kucağına alıp sevmedi.
Bahçeye her inişimizde apartmandaki çocuklar çığlık çığlığa sevdiler. Gece yatağına yatırıp yanımıza aldık. Saat sabah 02.30'a kadar ağladı, Derviş 3 kez gece tuvalete çıkardı. Sonra yatağa aldım belki uyur da bizi de uyutur diye ama ne mümkün. Isırmak ve oynamak derdindeydi. Derviş onu alıp salona gitti. Sabah 08.00'e kadar da onu uyutmamış. Ertesi sabah hem Derviş hem ben pert olmuştuk.
Ertesi günü de tuvalet için bahçe, yemek, uyku, ısırma şeklinde geçirdik ve akşam 21.30'da kendisini sahibine teslim ettik.
Derviş sordu, "Köpek alma fikrin ne alemde?" diye
"YOOOOOOKKKK" diye bağırmışım.
2 gün bana yetti anacım. Bizden geçmiş yavru bakma işi. Müstakil eve taşınınca bahçede yaşaması için yavru olmayan köpek bakabiliriz ama yavru köpek için hiç enerji ve sabrım yokmuş, onu anladım..
2 yorum:
:))) Küçük misafir iyi ki gelmiş. Fotoğraflarına bakınca benim de içim sevgi ile dolup taştı. Ama... Evet hiç kolay değil. Bence de ertelemeniz iyi olmuş. Bahçeli evinizde çok daha rahat koşullarda evlat edineceğiniz köpekcik de sizler de daha mutlu olursunuz. Gerçi bu anlattığınız durum nerede olursa olsun bir kaç gün-gece olacaktır illaki. Her bebek köpek annesinden ayrıldığı ilk günlerde bu sıkıntıları yaşar ve yaşatır. İnşallah bu bebeğin şansı açık olur. Onu sizler kadar sevecek bir ailesi olur. Sevgiler, selamlar..
Evet sevgili öğretmenim, o pembiş göbeği okşamak bana çok iyi geldi. Yavruyu öpe öpe bir hal ettik ama Derviş'e hak verdim ve erteleme kararını kabul ettim. Sevgiler,
Yorum Gönder