Uzun süre niyetlenmedim. Geçen haftalarda arabadan gelen kedi viyaklamalarıyla uğraştık. Yavrular o kadar küçüktü ki elle alamadık, mamayla süt-su karışımı ile kandırdık. Dün ilaç almaya hastaneye gittik, giderken hiç ses gelmedi. Fakat dönüşte 2 yavru arabadan çıktı. Artık ahbap olduğumuz kantinci bize kutu verdi. Kantinde çalışan hanım da "Ay, bu ilahi işaret, kendi ayaklarıyla geldiler" dedi ama Derviş nuh dedi peygamber demedi, kantinci araya girdi "Abi,eve gidene kadar sevsin bari" dedi. Yol boyu yalvardım, vicdan sömürüsü yaptım, kedileri öpüp öpüp "Ohh, içime iyi geldi" deyip durdum. 18 yılda etmediğimiz tartışmayı ettik. Ama yok anacım adam duvar oldu.
İdil sevsin diye eve çıkarayım dedim, "Almam hiç boşuna konuşmayalım" diye uyarıldım.
Burdan sonrası İdil'e ait, onun duyguları, onun kaleminden
"Öncelikle merhabalar,
Bizim binamızda bir kedi var hep kendini sevdiriyor yemek alıyor bir gün yavruları oldu çekemedi yuvalarından attı gitti 1 haftadır yok.
Bugün yağmur yağarken balkon kapısı açık"Viyk Viyk"ses geliyor gittim indim baktım bizim yan binadan çıktılar yuvaların koydum alttan üstten yanlardan çıktılar peşimden eve kadar geldiler kapıyı açtım yağmurluğuma sardım eve getirdim sevdik ayakkabı kutusuna koydum benim bebeklikten kalma pembe battaniyeye sardım indirdim bina inşa ettim resmen inerken hafif sallamıştım bebek gibi uykuya daldılar öyle bıraktım şu an ses seda yok.Derviş bu eve başka hayvan getirmeyin diye fırça attı"
Güzellik uykusundan uyandırıldığı için asabi olan Derviş'i geri yatırdık,kedileri bahçeye indirdik.
Şu güzelliklere bakın, gözleri de mavi.
.
Kahrolsun bağzı şeyler! Ayşen'e köpek almak için kamuoyu baskısı kuralım.
4 yorum:
Aysen hanim merhaba.. bana umut olmustunuz sizi iyi gordukce heyecanlandim ama malesef annemin kanseri onune gecilemez bi hal aldi. Akcigerden sonra, karaciger kemik koltuk alti lenf ve beyin metastazi ile mucadele ediyoruz hastanede yatiyor su an umutlar tukenmek uzere. Kotu bi ruyadayiz sanki o yatan kisinin annem olduguna inanmak istemiyoruz.. isyan yok ama hayat pek de guzel bi yer degil be aysen hanim
Merhaba, bazen ne kadar çabalarsak çabalayalım işler istediğimiz gibi gitmez. Rabbimin bir planı vardır,biz anlayamayız ama zaman geçtikçe bunun bizim iyiliğimize olduğunu anlarız. Sevdiğimiz insanları hasta olarak görünce çok canımız yanar,böyle zamanlarda dua etmekten başka elden bir şey gelmez maalesef. Bütün çekilen sıkıntılar bizim bu dünyadaki sınavlarımızdır. Allah'tan size güç ve sabır vermesini ve anneniz hakkında hayırlısını diliyorum.... Keşke elden bir şey gelse ama maalesef....
Ayşen'ciğim, bloglar pek bir durağan. Ne eski paylaşımlar kaldı, ne de güzel sohbet tadında yorumlar. Böyle olunca paylaşım yapmak da gelmiyor içimden. Yine de arada bir dolaşıp geliyorum ve hemen seni ve bir kaç dost sayfasını ziyaret ediyorum. Yeni yazılmış bir şeyler görünce sevinip heyecanla okuyorum. Senin kedilerle ilgili yazını da biraz içim burkularak okudum. Derviş Bey'e hak vermiyor değilim. Sana ve İdil'e de iyi gelirdi ama o amalar Derviş kardeşimi haklı kılıyor. Sağlık olsun canım. Bu arada Facebook'ta bir grup kurduk. Bahçe Meraklıları. İlgini çeker mi bilmem ama çiçek, böcek, kedi köpek ne ararsan var. Bir göz at istersen. Bu yazını okuyunca sevgili Potuk'u da sevgi ile andım. Ne tatlı köpekçikti..
Ah öğretmenim, maalesef haklısınız, tabii Derviş'te... O yüzden ısrar etmiyorum. İnşallah daha sonra. Sizi çok öpüyorum.
Yorum Gönder