Ameliyat sonrası 1.gün

Bugün hem pazarım hem de yapmam gereken yemekler vardı. Meleğim gene geldi sağolsun yardıma. Gündüz gidemedim oğluma ama akşam Derviş işten gelir gelmez yemek bile yemeden gittik görmeye. Halsiz, uyukluyor ama normal tabii o kadar narkozdan sonra. Şaşırdığım şey normalde saniyede 50 dil atıp p.posunu yalayan şahıs hiç p.posuna pas vermiyor, öyle uslu uslu ayağımın dibinde yattı. Yumuşak kıvamlı mamasını yemiş, suyunu içmiş, tuvaletini yapmış. Ben de biraz yürüttüm, benimleyken de yaptı tuvaletini. Aynı kızımın tuvalet eğitiminde yaşadığım gibi gururlandım rahat tuvaletini yapıyor diye:)D
1 saatten fazla yanındaydım, sevdim, öptüm, konuştum. Sonra hep dışarı çıkarken söylediğim şeyi söyledim giderken
"Bekle oğlum, geleceğim"
Yarın kızımı okula bırakıp öyle görmeye gideceğim. İnşallah biraz daha iyileşir. Geri sayıma başladım, kaldı 9 gün! Sonra oğlum evde!
Ama ev nasıl boş onsuz! Hep ayağımın dibinde yattığı için masadan kalkarken eğilip hala yere bakıyorum üstüne basmayayım diye. Yere birşey düşürürsem hemen hızla eğilip alıyorum , sanki Potuk yiyecek diye. Yatağa yatınca sırtıma yapışan o sıcaklık olmadan, dizlerimin arasına kıvrılan o ağırlık olmadan, gece kalktığımda yorganı çekmek için kavga olmadan, çok garipsiyorum çok..