Hep hastalık olacak değil ya...

Bu arada kuzum ne yapıyor, Potuk sefili ne yapıyor onları da yazalım değil mi? Hastayız diye yatıp ölecek halimiz yok.
Efendim, kuzum 2. sınıfa ve baleye başlıyacak. Okula ve bale kursuna yazdırdım. Formaları alındı, kışlık gardrop alışverişi tamamlandı. Bazen bana süpriz yapıp kahvaltı hazırlıyor hatta bu yetmiyor tutup hazırladığı kahvaltının fotoğrafını çekip bana gösteriyor.

Potuk sefili ise artık yaşlılıktan iki gözü de sadece ışık görüyor, kulağı ağır işitiyor. Geçirdiği kanser ameliyatından sonra kullandığı ağır ilaçlar bağışıklık sistemini çökerttiğinde şimdi her problem katlanarak geliyor. Özellikle kötü olan gözleri için günde 3 kez ilaçlar, damlalar, haplar kullanıyoruz. Bu arada nerdeyse tüm gün uyuyor. Eskiden İdil üstünü örtse kalkar, silkelenir ve kaçardı. Şimdi ona bile hali yok. Öylece uyukluyor.

Baksanıza kafasının altına yastık, yanına yumuşak oyuncak, üstüne battaniye örtülü halde hala uyukluyor sefil.

Yanındaki kımıl zararlısı ise uyur numarası yapıyor.
Birde dükkan açıp Barbie'lere kıyafet satıyoruz.

Günler şimdilik böyle.