5 Ocak 2014 Pazar

Son 2'deki halim

Kemoterapi 2 tane kaldı ama daha H.erceptin'in ne kadar verileceği belli değil ki o da kemoterapi gibi 3 saatte seruma katılarak damardan veriliyor.
Her sabah 07.30'da kalkıyorum, "hadi kızım, kalk kızım"larla hatunu uyandırıyorum. Tost ya da peynirli ekmek, artık tercihi nasılsa hanımın, hazırlıyor,Potuk'un gözlerini temizliyor, mama ve suyunu dolduruyorum. Bu arada bizimki hala yatağında boş bakışlarla oturuyor. Zorrla kaldırılı giydiriliyor, mızıldanıyor, ilaçları içiriliyor-kış başından beri geçmeyen öksürük- beslenme hazırlanıyor, suları dolduruluyor, çantasına selpaklar ve ıslak mendillerle konuluyor ve 08.20 gibi kapıcımız gelip alıyor. O 1 saatte resmen hışımı çıkarıyor. Şu aralar midem berbat, yemek yemeği kaldırmıyor ama garip şeyleri yiyebiliyorum. Mesela kızarmış ekmek. Normalde sevmem, şimdi normal ekmek yiyemiyorum. Mesela yatakları topladım değil mi, 1 saat dinlenmem gerekiyor. Geceleri uyku uyuyamıyorum, o yüzden ilaç içiyorum ve kütük gibi kalkıyorum. Sürekli boğaz ağrısı çekiyorum ve geceleri bazen kuru öksürükten uyuyamıyorum. Hayatımda burun kanaması bilmem, kemoterapi kanamayı arttırdığından ciddi şekilde günde en az 5-6 kez burnum kanıyor.
Günün çoğunu yatarak geçiriyorum, arada resmen sızıyorum, yani İdil falan yanımda oynuyor, hiç duymuyorum. Port 2 seferdir ilaçlardan alerji yapıyor ve omzum hem şişiyor, hem ağrıyor. Portu deldiklerinde yarım saat o içerdeki yani omzumdaki sıvının çıkması için bekliyorlar. Evde sürekli buz koyuyorum ama pek fayda etmiyor. Artık ciddi olarak hırpalandığımdan bir an evvel bitmesi için dua ediyorum.

2 yorum:

nurtenbegendi.blogspot.com dedi ki...

Allah kolaylık versin canım. İdile gelince, bütün çocuklar aynı. Okuyunca, oğlumun küçüklüğü aklıma geldi. Şimdi Ankara'da, özlüyoruz. Proje ödevleri, gecenin bir vakti ödev unutulduğu için malzeme aramaya açık kırtasiye bulmaya gitmeler, sabah kaldıramamalar, akşam yatıramamalar, tatil sonu yaklaştığında böğüre böğüre ağlamalar... O anda çok öfkeleniyorsun, çok umutların kırılıyor, sinirleniyorsun ama sonradan o kadar komik geliyor ki:) Ha gayret, de sabır! Tünelin ucu çabuk geliyor.

İdil'li Hayat dedi ki...

Teşekkür ederim Nurten, tüm annelere Allah sabır versin. Sevgilerimizle,