Bu seferki kanserde hissiyatım şudur.
Dünyada benden başka kim varsa hepsini öldürmek! Şaka değil,ciddi ciddi o haldeyim.
Bir asaaabiyet, bir sinir ki Allah Allah!
Misal sanal alemde kuzenlerimden biri tatile gitmiş, bir de resim koymuşsa,ben üstüne çıkıp tepinmek ve onu o uzandığı kumlara gömmek istiyorum.
Biri misal Paris'e gitmiş ve onu yazmış mı? Hissiyatım "gelemez ol!"
Biri gene misal kombinini yazmış, resmini çekmiş di mi, hissiyatım gidip bacaklarını ayırıp eline vermek ve kombinlere gelesin demek oluyor.
Bir daha hiç mutlu olamayacakmışım gibi hissediyorum... Sanki bir daha hiç güzel şeyler yaşamayacakmışım gibi geliyor. Herşeye, insanlara, eşyalara, durumlara, herşeye ama herşeye çok kızgınım! Kızım sabah kahvaltısı olan 2 dilim ekmeği 1.5 saate yedi diye garibana
"beyin yok ki! insan ziyanlığı" diye kızıyorum. Sonra vicdan azabı ile boğuşuyorum.
Pamuk sabah önceki gece uyumadığını ifade etmek için "kalktım kızı örttüm, bir daha kalktım camı kapadım, bir daha kalktım pikeyi tekrar örttüm" dediği için
"kime nağme yapıyorsun? bende uyumadım" diye carlıyorum.
Bugün ilk kez kendi başıma sokağa çıkıp kuaföre gittim. Giderken kendime söylendim, ya onkolog kemoterapi derse? O zaman saç kalmayacak, o halde ne diye kuaföre gidiyorsun dedim.
Eskiden olsa Pendik çarşıyı turlamadan eve dönmezdim ama şimdi koşarak geri geliyorum, çünkü alışveriş yapan o güruh mutlu ama ben mutsuzum! Hatta hepsini şöyle bir silkelemek ve "kanserim lan ben!" diye hönkürmek istiyorum.
Oturup deli gibi sigara içmek, efkarlı müzikler dinleyip içip içip ağlamak istiyorum.
Eski ben olsa Maltepe'de boncukçuları elli kez tavaf ederdi ama şimdiki ben evde pineklemekte.
Ne takı yapıyorum ne birşey.
Tek yaptığım kitap okumak..
Bakalım kimi doğrayıp katil olacağım?
11 yorum:
rahatlatacaksa bana da böğürebilirsin Ayşen. iyi ol. gerçekten canı gönülden diliyorum.
Kimseyi kesme,katil olma arkadaşım.Daha önceden ne yaptıysan aynısını yap.
İstersen ilk İstanbul'a geldiğimde buluşup iki lafın belini kırarız,eğer istersen..? İstersen sen ilk müsait olduğunda bana gelirsin.. tamam mı?
haydaaa. yani ne diyeceğimi bilemiyorum ama destek için bir şeyler yazabilmek istedim. (tabi bana da "senin tuzun kuruuu" demek ister misn bilmem :) ) Allahın bir sınavı mıdır nedir bilemiyorum ama güçlü ol az çok bildiğim bir şey varsa bu ruh halinin iyi gelmeyeceği. Sizin için dua edeceğim. Geçip gittiğini de okurum inşallah buradan.
Sevgiler.
Sizi o kadar iyi anlıyorum ki...Ben de 2 farklı türde kanser geçirmiş ve hatta bir tanesiyle ilgili halen tedavileri devam eden birisiyim.Fakat zaman geçtikçe bu olumsuz duygu ve tavırların sadece bana zarar verdiğini farkettim ve şimdi elimden geldiğince tüm olumsuzlukların üzerini silmeye ve yeni bir sayfa açmaya çalışıyorum.Size naçizane tavsiyem,kalabalıkların arasına karışın ve onlar sağlıklı ve mutlu ama ben sağlıksız ve mutsuzum düşüncesini kafanızdan silmeye çalışarak, bu benim sınavım ve sınavımdan başarı ile çıktım,çıkacağım üstelik son derece güçlü bir insanım,tüm yaşadıklarıma rağmen hala ayaktayım ve şu anda insanların arasındayım,alışverişimi yapabiliyorum diye düşünüp mutlu olmaya çalışın.Bunu size günlerce hastane odalarında yatarken, ah keşke şu anda bir arkadaşımla dışarı çıkıp kahve içebilseydim diyen bir insan olarak yazıyorum.Moraliniz güçlü tutun.Evet bazı insanlar hayatta daha büyük sınavlardan geçiyor ama Mevlana nın dediği gibi ''Derdimi seviyorum ,biliyorum derdimi veren de beni seviyor.Seven sevdiğinin nazını ölçüyor.'' diye düşünerek,umutlu olmaya çalışalım.Mail adresinizi verirseniz sizinle yazışmak isterim.Sevgiler,sağlıkla kalın.
Azra....
tesadüfen daha doğrusu begonvilli ev bahsetmiş orada gördüm ve geldim.üşenmedim tek tek postlarınıza baktım.idoş,pamuk,zottik,derviş bey ve sizin yüzlerinize gözlerinize o güzel anların dondurulmuş karelerine baktım.
ve son yazıyı tekrar okudum.aynı yaştayız.2 kez annelik heyecanını yaşadım.şimdi çok iyi anlıyorum gibi salak bir cümle kurmayacağım ama çok güzel ve mükemmmel bir anne olduğunu görüyorum(paylaşımlarından yola çıkarak)ve bu duygunun en güzel ve en etkili silahın olduğunu düşünüyorum.
bu şekilde hissetmen o kadar doğalki!hem belkide bazen düşünmek yerinede faceden kombinlere usturuplu tarafından düşüncelerinide yazsan ne olur?:)
şifa bekleyen tanıdığım tanımadığım tüm insanlara her daim dua ediyorum .dualarımdasın sevgili idil.ve gözlerindeki o kuvvetli ışık iyi olacağını söylüyor.
dipnot:yoruma gıcık olursan banada küfür edebilirsin sorun yok:)
sevgi ve selamlar(ma aileye..)
Bahar'cım sağol. Öpüyorum 2 bal yanaklı kızı ve seni.
Asortik'cim söz veremem:) En azından ben 2o'lik fidanların katili olmayacağım. Onlar nasıl geceleri yastığa başlarını koyabiliyorlar? Allah hepsinin belasını versin!!
Robin'cim teşekkür ederim. Sana tuzu kuru demem merak etme:) Sana da gelecek için gönlünde ne varsa Rabbim sana hayırlı ile onu versin.
Sevgili Adsız, evet damdan düşenin halini damdan düşen anlar. İlk 2 kanserde hep pozitif ve umutluydum, hiç isyan etmedim ama bu sefer ÇOK İSYANKARIM! Bir süre küskünüm hayatla.. Ne yapayım, kendimi zorlayamıyorum pozitif olmaya ama etrafa bu yansıtılmıyor tabii hele aileye. Hep gülüyoruz, eğleniyoruz. En önemlisi kızım beni morali bozuk görmemeli çünkü o herşeyden önemli. Teşekkür ediyorum. Mail adresim akamisoglu@yahoo.com.
Sevgili Alanay,yorumun için teşekkürler, güzel sözlerin içinde.Ama İdil benim kızımın adı, benim adım Ayşen:) Öpüyorum.
Bilmiş bilmiş konuşup seni iyice germekten de korkuyorum ama yılların uzman hasta yakını(eşi) olarak bu anlattığın durumları biliyorum. Eşimde henüz yeni evli iken ortaya çıkan, çok eziyetli, yaşam kalitesini çok düşüren, sürüm sürüm süründüren bir hastalık var. Tutulumları çok yönlü, yani hem gözde hem iç organlarda hem de sinir sisteminde büyük harabiyetler yaptı.Şu an yarım tarafı tamamen felçli. Bakımı, tedavisi çok zor. Zaten hastalık geçmiyor da ancak ilerlememesi için uğraşılıyor. Sonuçta otuz küsur yıldır hasta bakıcısı, hemşiresi, şoförü, berberi vs. vs olmaktan bende de ağır fıtıklar, sinir sıkışmaları, ülser gibi rahatsızlıklar çıktı. Dahası onun uzun hastane süreçleri, ağrılı günleri, siniri, stresi katlanarak bana yansıyor. İş hayatımı en başarılı dönemimde bitirmek zorunda kaldım. Uzun lafın kısası pes etmeye hiç niyetimiz yok Ayşenciğim. Ne yapalım; bizim yaşam tarzımız da hastalıkla yaşamak oldu. Yani ''neden ben? neden biz?''diye düşünürsek çıldırmak olası. Biz de hastalığı düşünmek yerine o anı huzurlu geçirmenin yollarını arıyoruz. Sevdiğimiz insanlarla sevdiğimiz işlerle zaman geçiriyoruz. Aldığımız her nefesin değerini bilerek, olumlu düşünerek, yaşamla ve kendimizle dalga geçerek yaşayıp gidiyoruz işte. ''Sana tavsiyem şu'' diye ahkam kesecek değilim. Hastalıklar da yaşamın bir parçası. Baş edebilmek için hastalığımıza odaklanmadan ama onu da önemseyerek yapabildiğimiz her şeyi yapmaya çalışmak galiba en doğrusu. Bilmiyorum bana kızdın mı..''Kendi derdim yetiyor, bir de bunları yazmışsın''diyebilirsin. İyilikler ve güzellikler diliyorum tüm kalbimle.
nerden çıktı o!
ben de seninle deli gibi sigara içmek efkarlı müzkler dinleyip ağlamana eşlik etmek istiyorum...
Ahh öğretmenim, size hiç kızarmıyım? Haklısınız hasta yakınları aslında daha mağdur. Hasta, hastalığıyla uğraşıyor ama hasta yakını hem hasta ile hem dış dünya ile mücadele ediyor. Allah yardımcınız olsun, eşinizin ellerinden öperim.
Funda'm sigara yok.. Yasak bacım:)D
Sen gel yeter.
Tesadüfen blogunuza girene kadar 3.kez kansere yakalanan dünyada bir tek ben varmışım sanıyordum.
Benim kızım da 2. sınıfa başladı.Hastalığımdan dolayı(18 kür kemo verildi bu sefer) şehir değiştirdik,yavrum okulunu değiştirmek zorunda kaldı.
Anneler gününde okulda bir anket yapmışlar,anneniz için bir dilek tutun demişler,benim küçüğüm"anneme evde hastane yapmak isterdim" yazmıştı.Hastalığımda en çok üzüldüğüm an,o satırları okuduğum andı.
Ben yine,yeni,yeniden kemoterapi aşamasındayım şu an.Umarım bu sefer gerçekten atlatırız.
Sevgili adsız, bana mail adresini verir misin? Seninle paylaşacak çok şeylerimiz var eminim. Sana çoooook geçmiş olsun ve bu son olsun! Benim de kemoterapilerim başlayacak ama bir ek tahlil istediler, onun sonucunu bekliyorlar. Sımsıkı sarılıyorum. Kızını da benim yerime öp lütfen.
Yorum Gönder