27 Şubat 2016 Cumartesi

Tembel bloggerden güncelleme

Google amca şifredeki hatamdan dolayı hesabımı erişilemez hale getirdi, belge istedi,yolladım, inceledi ve sorun çözüldü.
Bu zorunlu arada sağlık durumu ne halde derseniz, halaven tedavisi bitti, 15 gün bekledikten sonra pet ct çekimi yapıldı, eski kanserli odaklar temizlenmiş -iyi haber - ama bu illet beni bırakmış mı? Hayırrr!
Sevdi diyorum anacım bu illet beni! Ayrılmak istiyorum ama peşimi bırakmayan eski sapık koca mübarek! Şimdi de akciğerde başka yer bulmuş kendine!
Doktor halaven'e devam dedi, 3 ay daha ama vücut kaldıracak gibi değil...

Bir önceki Halaven tedavisi biteli tam 1 ay oldu, yan etkilerden sadece gece 3 kez kıyafet değiştirmeme neden olan terleme bitti. Parmak uçlarındaki hissizlik halen devam ediyor ama beni en çok zorlayan ayaklardaki, daha doğrusu baldırlardaki hissizlik. Normal yürüyemiyorum, adımımı dışa basan palyaço gibi atabiliyorum. Ama en beteri merdivenler, inmek gene neyse ama çıkmak yanlız başıma mümkün değil. Gene bir hastane dönüşü apartman kapısında ayağımı boşa atmam sebebiyle diz üstü yere çöktüm. Mümkün değil kalkamadım, Derviş apartman görevlimizi çağırdı, evdeki yardımcı hanımla 3 kişi zor kaldırdılar.
Bu olaydan sonra 3 ayaklı baston aldık.
En azından benim için bir destek oluyor. Bir elde baston bir tarafta Derviş, bir şekilde çıkıyorum merdivenleri...
İdil bastona anneannesinden alışkın olsa da başta bendeki bastonu yadırgadı. Sonra bana destek olmak için Dervişin görevini almaya çalıştı ama tabii olmadı.
Aylar sonra bir akşam dışarı - merdiveni olmayan- yemeğe gittiğimizde, garsonlar ayağımı kırık zannedince hepsi "geçmiş olsun abla" dediler ve İdil'de, ben de rahatladık.
Sonra bir hafta sonu arkadaşı doğum günü yaptı, ben acaba çocuklar beni bastonlu görür de İdil'le birşey derler mi diye düşünürken, onlardan da ses çıkmayınca her ikimizde rahatladık.
İnsanlar bastonu görünce - hastanede bile- şöyle uzun uzun bir bakıyorlar. İnsan kendini rahatsız hissediyor... Alışmak lazım.. Son durum bu. Rabbim nerde hasta varsa hayırlı şifalar versin hepimize.

9 yorum:

Begonvilli Ev dedi ki...

Sevgili Ayşen, sesini duyduğuma sevindim.. İyi olmanıza sevindim. Daha da iyi olacaksın. Baston kullanmak seni üzmesin, önemli olan bu geçici dönemi güvenli bir şekilde atlatman.

Bloglarda bu tür sorunlar oluyor. Neyse ki, çözülmüş. Lütfen bizleri habersiz bırakma. Güzel dileğine yürekten katılıyorum. Tüm hastalara acil şifalar. Biz de eşimden dolayı iki aydır çok zor günler yaşadık. Şimdi bir parça iyi. Sevgiler, selamlar, İdil'i öpüyorum.

Bir Terazi Kizi... dedi ki...

Cok gecmis olsun!

Adsız dedi ki...

ses vermenize çooook sevindim ,inşallah en kısa zamanda sağlığınıza kavuşursunuz sevgiler Gürşen

İdil'li Hayat dedi ki...

Sevgili öğretmenim, size de kolaylıklar diliyorum. Dilerim eşinizin rahatsızlığı en kısa sürede biraz daha rahatlar.
Terazi kızı ve adsız çok teşekkür ederim.

zuzumi dedi ki...

Ayşen hanım haberlerinizi almak ne güzel. İnşallah daha iyi olacağınıza inanıyorum.Sevgiler.

Yasamdamola dedi ki...

yazmakla bizleri rahatlattınız sevgili @Begonvillİ Ev ve herkes sizi çok merak ettik bizi habersiz bırakmayın lütfen idili öpün benim için kendinize çokk iyi bakın sevgiler ve iyilikler sizin olsun

Adsız dedi ki...

Ben de geri geldiğiniz ve iyi olduğunuz için çok sevinenlerdenim.İdil'i ve sizi öpüyorum.

İdil'li Hayat dedi ki...

Sevgili Zuzumi,teşekkür ederim iyi dileklerine.
Sevgili Adsız, ben İdil için ve kendim için yazıyorum. O yüzden bırakmayacağım yazmayı. Bunları unutmamak için yazmalıyım, bu anlar bir daha geri gelmeyecek.İyi dilekleriniz için teşekkürler. Sevgili Adsız size de teşekkür ediyorum. Rabbim tüm hastalara acil ve hayırlışifalar versin. Bende hepinizi öpüyorum.

Saykomam dedi ki...

Sizinle nasıl iletişim kurabilirim??sevgiler