Sabah sabah iyi güldürdün beni

Daha dün okulda düşmüş, dizi hafif ama çok hafif sıyrılmış. Tabii okul çıkışı parka gidip 1 saat oynarken bu sıyrık pek önemsizdi ama eve dönüş yolunda parktan çıkar çıkmaz topallamaya başlayarak okulda düştüğünü anlattı ve "acıya dayanmam gerek ama değil mi?" diye boyundan büyük bir laf etmişti.
Sabah kahvaltıda can düşmanı Potuk'un balkonda durmasından rahatsız olup, garibanı kışkışladı ve
"Öfff, zaten anneannem ve senin yüzünden kendi hayatımı geriye attım! Ruh oldum, ruh!" demez mi?
Bu arada gözler yaşlı, ses kırık! Zannedersin kendini bize adamış, okulu bırakıp mendil felan satmış, bizde onun parasını yemişiz!
Kendimi masaya atmamla kahkahalara boğulmam bir oldu. Yarabbim!
"Nasıl oluyor kızım o hayatını geriye atmak?"
"Böyle işte! Sen üzülme diye Potuk'u burdan çıkarıyorum, anneannem seni üzmesin diye ona göz kulak oluyorum, öyle işte"
Tabii bizde bunu önce teyzeye, sonra babaya ve sonra day'cıma anlatıldı.
Ortak kanımız kendisinin 15 mt kuyruğu olduğu!