Ex-ördek annesi yeni kuş annesi okula başladı.

Tatilin 90 gününün doksanını oyun oynayarak, oyuncakları dağıtarak, arka bahçede bisiklet ve scooter sürerek, arkadaşları ile buluşup oynayarak yani dibine kadar yaşayan hatun en sonunda çok sevdiği ördeğe kavuştu.

Ben ısrarla almadım, çünkü ördek evde bakılabilecek bir hayvan değil. Tamam aşırı tatlı, aşırı güzel ama büyüyecek ve sonra muhakkak başka bir yere vermek için uğraşılacak. Fakat Esma'mız bize süpriz olarak sabah bir ördekle, hemde daha 3-4 günlük ördekle çıkagelmez mi? O gün ördek elden düşmedi, zaten de elinden bırakırsan ortalığı ayağa kaldırdı, bağırdı durdu. Hatun ördeği oyuncak beşikte mi sallamadı, kafasının altına yastıklar mı koymadı? Oyun oynayamadı, ördeğine bakmaktan. Bir yandan da "Tabii ben annesiyim ya, ona bakmam lazım" dedi. Öğlen yorgunluktan uyudu.
Tabii bahçeye çıkma saatinde ördek anneanneye yani bana satıldı. Akşam yemeğinde de "Ay, ne olursun sen bak ördeğime anne de ben de rahat yemek yiyebileyim" dedi ve akşam teşhisi koydu.
"Ayyyy anne olmak ne kadar zormuş!"
"Dua et sen yedirip içirip giydirmiyor ve oyuncaklarını toplamıyorsun" dedim.
"Yok artık, daha neler!" dedi.
Geceye koynumda resmen ama boynuma kafayı gömerek geçiren ördekle sabahı sabah edince ördeği o gün artık bu ördeğe daha fazla bakamayacağımızı, nasıl olsa biraz büyüdüğünde başkasına vereceğimizden şimdiden fazla alışmadan ördeği vermeye razı ettik. Bizim 3 apartman ötedeki müstakil evde zaten bir ton tavuk-horoz olduğundan kapısını çalarak ördeğimizi de onlara bıraktık.
Tabii bir ağıtlar, bir ağlamalar..
"Ben onsuz nasıl yaşarım? Ördeğim beni arar, ağlar!! Ne yaparım ben ördeğimsiz" şeklinde yoğuuuun ağlamalar
"Aklıma bir fikir geldi" dememle bıçak gibi kesildi!
"Ne fikri?"
"Kuş alalım" dedim. Saniyesinde ağlama kesildi, ördek unutuldu, sevinç çığlıkları atıldı.
Koşarak muhabbet kuşumuzu aldık.
Uzun uğraşlardan sonra adı
Jorge, Bulut, Elsa, Pamuşik, Viyoletta derken Aşkım kaldı.
Bundaki başlıca sebep aynı gün içinde 18 kez anneannenin
"Kuşunun adı neydi İdil?" diye sormasıydı.

Dün ise 3.sınıfa başladık.
Sınıf kapısındaki 2-H yazısı değişmediğinden çocuklar öğretmene şikayet etti.Öğretmenimizde
"Bir yanlışlık olmuş. Biz size karneleri yanlışlıkla dağıtmışız. Siz hala 2. sınıfmışsınız. Yarın karneleri geri getirin" demesiyle çocuklardaki itirazı görmek lazımdı!
Bir de hepsi jilet gibi okula gelince öğretmen
"Ama ben böyle temiz ve güzel çocukları sevmem. Yarın hepiniz yüzünüze gözünüze çamur sürüp öyle gelin" demez mi?
Okulun ilk günü gitmek istemesemde hatunu kıramadım. 4 kat merdiven çık, ayakta tören bekle, öğlen gidip kırtasiye alışverişi yap derken zaten 2 gün öne kemoterapi alan anne hış olup yatıyor şimdi.